Monastiraki

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ 
Το Μοναστηράκι Αιτωλοακαρνανίας ανήκει στο Δήμο Ανακτορίου σε υψόμετρο 340m στα Ακαρνανικά όρη, με πληθυσμό 2000 κατοίκους, βρίσκεται 380 km από την Αθήνα, στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας, Επαρχία Ξηρομέρου και απέχει 10 km από τη Βόνιτσα.Πράσινο και νερά συνθέτουν το τοπίο με κυρίαρχα στοιχεία το ποτάμι Κεφαλόβρυσος που πηγάζει από το κέντρο του χωριού, τα βαθύσκιωτα αιωνόβια πλατάνια που φυτρώνουν στις όχθες του, τις κόκκινες κεραμοσκεπές των σπιτιών, τα γραφικά εκκλησάκια περίγυρα με κορυφαίο το βυζαντινό Παντοκράτορα, την Κορπή με τις ονομαστές πηγές της και τις γραφικές ταβέρνες με το παραδοσιακό κοκορέτσι πασίγνωστο σ'όλη την περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας.
                                                                                                    

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

Η έκταση της Κοινότητάς μας ανέρχεται σε 48700 στρέμματα από τα οποία 20000 είναι καλλιεργήσιμες γαίες ή σε αγρανάπαυση, 27900 βοσκότοποι και 800 δάση. Από το σύνολο της γεωργικής γής αρδρεύεται το 30% περίπου.Η χρήση της καλλιεργούμενης γεωργικής γης δείχνει καθαρά τον κτηνοτροφικό προσανατολισμό της περιοχής αφού 45% των καλλιεργούμενων εκτάσεων χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζωοτροφών και το 30% είναι εκτάσεις σε αγρανάπαυση, οι οποίες χρησιμοποιούνται ή μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη κτηνοτροφία. Το μέσο μέγεθος αγροτικής εκμετάλευσης είναι 108 στρέματα και το 70% από αυτές είναι ιδιόκτητες. Καλλιεργούνται καλαμπόκι, σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, μηδική, καπνός και βαμβάκι. Ο κτηνοτροφικός χαρακτήρας της Κοινότητάς μας φανερώνεται από τα 21.000 αιγοπρόβατα.

                                                                                                   

Ήθη και Έθιμα

Το έθιμο της τρομπέτας

Στο χωριό μας την άνοιξη, λίγο πριν τη γιορτή του Πάσχα, συνεχίζεται το έθιμο της κατασκευής τρομπέτας από φλούδα ιτιάς.Η διαδικασία όπως βλέπετε στη φωτογραφία αρχίζει με την επιλογή και το κόψιμο κλαδιών ιτιάς τα οποία πρέπει να είναι φρέσκα με μαλακή φλούδα. Πρέπει επίσης να είναι αρκετά μεγάλα και η διάμετρός τους να αυξάνει προοδευτικά από το ένα άκρο στο άλλο.Το κλαδί στη συνέχεια χαράζεται με μαχαίρι ή ξυράφι έτσι ώστε να σχηματιστεί μια λουρίδα φλοιού. Ακολουθεί το ξεφλούδισμα με προσοχή ώστε να μην κοπεί ο φλοιός.Αφού επιλεγεί η καλύτερη λουρίδα φλοιού τυλίγεται με πίεση σχηματίζοντας τη τρομπέτα.Τέλος στερεώνεται το φαρδύ ακρο με μικρά αιχμηρά κομμάτια ξύλου και λίγη κόλα άν υπάρχει. Στο στενό άκρο της τρομπέτας τοποθετήται ένα σχισμένο στα δύο κομμάτι ξύλου σαν επιστόμιο.τρομπέτα είναι έτοιμη και με λίγη προσπάθεια μπορεί να παίξει κάποιους σκοπούς.Δεν γνωρίζουμε την προέλευση του εθίμου. Σύμφωνα όμως με διηγήσεις γερόντων άρχισε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Γνωρίζουμε όλοι μας πως το Πάσχα για τους Ελληνες είχε διπλή σημασία. Ηταν πρώτα απ΄όλα θρησκευτική εορτή, συβόλιζε όμως επιπλέον την ελπίδα της Ανάστασης του γένους, την απελευθέρωση δηλαδή από το Τούρκο κατακτητή. Tη χαρά αυτή αλλά και την κρυφή ελπίδα της απελευθέρωσης έβρισκαν τον τρόπο να εκφράσουν γυρίζοντας και σφυρίζοντας με τη τρομπέτα.